آرامش...

موهایت را ببافد...

و تو آنقدر آرام شوی که روی پایش خوابت ببرد...

برای منِ گمشده ام

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

برای توی من

عزیزتراز جانم دختر آنقدرهم موجود عجیبی نیست فقط کمی شکننده تر و حساس تر...

میدانی جان دل عاشق که شدی برای دوست داشتن دلت دنبال دلیل نگرد تو نهفته ی درون وجود و قلبش راپیداکردی که دوستش داری

عزیزکم همین که اورا احساس کنی برایش کافیست

سرش را روی سینه ات بگذار آرامش کن تکیه گاه بغض ها و اشک هایش باش و در آغوشت روحت را به قلبش هدیه کن

و با همه وجود مراقبش باش

+برگشتم فقط چون تو خواستی

..............

خستم

خستم

خستم از خودم از منطقم از درد از خلأ از زندگی از درس از روزای تکراری از دلخوشیای ته کشیده از ارزش نداشتن از مهم نبودن از گذرزمان

خستم

از همه چی خسته شدم

بسمه دیگه

بکارت

به خیالم تنها بوسه ای و آغوشی

چه میدانستم که میدرد بکارت روح آشفته ام را

بر وزن درد    هم رنگ لعنت

و چه میدانستم که من میمانم و ذهنی ملتهب

از تهوع صبحگاهی یک زن

آبستن شوریدگی لعنت

و خون خشکیده ام ، تحفه ی آخرین دیدار

قابله را خبر کنید

غم برای رسیدن ب سینه گرگرفته ام ، امان نمیدهد

گرگ ها را به میلاد طفل من دعوت کن

و بند ناف را به دندان کفتارپیری از جانم بیرون بکش

لالایی کودکم

لاشه ی تو ،  ته مانده ی عشق ، کودکم

تو مرا به انزوا خواهی کشید  و من می اندیشم

به خیالم ،  که به خیالم تنها بوسه ای و آغوشی

_از دردنوشته های یک زن

پ.ض

:|

والدین بچه های مهدکودک آرتین ریختن به مربیشون گفتن بچه ها میان خونه بهونه میگیرن میگن ما ازون میوه های سفیده فرفریه چین چینیه قلمبه که آرتین میاره میخوایم ولی ما هرچی فکرمیکنیم تا حالا ازین میوه ها ندیدیم خلاصه چیه این میوههه واینا!! 

هیچی دیگه کاشف بعمل اومد آقا   گل کلم    برداشته برده مهدکودک!

ینی یه تنه یه ملتو سرکارمیذاره!!

:)

خاطره

آرتین پسرعمومه          

پارسال وقتی 5 سالش بود رفته بودیم سرخاک مادربزرگ بابام         

به مادربزرگ بابام میگفتیم مادر

بعد وقتی آب میریختن روسنگ قبر مادر  آرتین این حباب های هوای دوره سنگو دیده بود

دستمو میکشید باتعجب میگفت : تارا تارا نگا مادر داره فوووت میکنه!!!

ملت نمیتونستن از خنده سرپا وایسن!!

خودمم که از خنده حالت اغمارو تجربه کردم!!!

ینی فک کنم خوده مادر خدابیامرز هم خندش گرفته بود !

:)

سادگی

دستم را میکشد و با چشم های معصومش نگاهم میکند و با صدای بچگانه اش میگوید :میدونی اگه زمستون بشه چی میشه؟

با تعجب لبخند میزنم و میگویم : نه! چی میشه!؟

با تمام سادگی کودکانه دلش پاسخ میدهد : اونوقت همه پروانه ها میرن...

مینشینم تا هم قدش شوم با بغض نهفته گلویم چشم هایم را به چشم های کوچکش میدوزم و آرام میگویم : جان دل ، کاش دغدغه وجود و دل همه آدم ها این بود که زمستون نش تا پروانه ها نرن...

از تعجب نگاهش کامل مشخص است همه جمله ام برایش مجهول بنظرمیرسد!

کاش آدمها سادگی کودکانشون تودلشون بمونه و توگذشته جاش نذارن...

بچه ها خیلی دوست داشتنین...

+لعنت به کافی شاپ هایی که حتی یه میز خالی ندارن که تنهایی بشینی به بودنش فک کنی

+از سرما دستت بی حس بشه و باشه محکم دستتو بگیره

+لعنت فراتر ب کنکور

+ته کشیدم ولی امیدوارم

...

هر شب تجاوز به یک خاطره

توصیف!

میخوام منو از نظرتون توصیف کنید خوبیام بدیام نوشته هام وبم

یا کلا هرچی ته سالی تودلتون مونده نگفتید

:)