از برای قلب من

من نمیدونم اما حس میکنم اون پاک ترین و زیباترین وجودیو داره که توی تمام این سالهای زندگیم حس کردم 

چشماش ...

وای چشماش 

هربار که یاد خنده هاش میفتم اشک تو چشمام جمع میشه 

هیچ چیزی جز خوبی و مهر توی وجودش و قلبش ندیدم و حس نکردم 

اون عمیق ترین ارامش رو میتونه توی تمام ریشه های وجودم به حرکت دربیاره 

میتونم حس کنم وقتی که هست وقتی که میخنده دیگه هیچی تو دنیا نمیخوام جز اینکه فقط خیره بشم به ترکیب خنده لباش و چشمای زیباش

الان که دارم اینارو مینویسم یه عالمه اشک گومبول گومبول شده رو بالشتم 

و من اونقدر دلم براش تنگ میشه که هر بار هربار اگه بیشتر از چند ثانیه تو بغلش بمونم بغضم میگیره 

من هیچوقت این حجم از دوست داشتن رو توی وجودم نداشتم

هیچوقت فکر نمیکردم بشه اینطوری شیدا بود 

شیفته شد 

عاشقی کرد 

هر بار که چند قدم میرم عقب ترو به جزئیات حرکات معمولیشنگاه میکنم انگار دیگه خودم نیستم اونم 

انگار همه وجود من داره با اون ادامه میده 

با اون نفس میکشه 

با اون زندگی میکنه 

با اون توانایی حرکت داره 

انگار که همه وجودم بهش گره میخوره و ریشه میکنه تو وجودش ...

من هیچوقت انقدر نتونستم کسی رو دوست ... داشته باشم ...

هر بار مطمئن تر از قبل

دلم میخواد یه بار دیگه با امیر ازدواج کنم :) 

اصن حس میکنم یه بار واقعا کافی نبود 

دلم برا اون ذوق و شوق تنگه 

دوست دارم که هزار بار دیگه بهش بگم بله 

و هر بار مطمئن تر از قبل 

تو جوانه خواهی زد

شکوفه ها را خواهی دید 

باد تورا بوسه خواهد زد 

و چشمان تو پر از نور خواهد شد 

بهار است هنوز 

تو جوانه خواهی زد 

ازم پرسید چطوری

خب من هیچوقت خودمو با کسی مقایسه نکردم 

از وقتی که به خاطر میارم خودمو نسبت به خودم سرزنش میکردم 

همش دلم میخواست بهترین خودم که بودم بشم یا میتونم باشم 

اما در آخر دیدم هیچکس ابدا هیچکس من رو بیشتر از خودم نمیتونه دوست داشته باشه

و اینکه سخت نگرفتم 

همیشه با خودم میگفتم شرایطی که الان به وجود اومده یه شبه نشده 

که حالا من انتظار داشته باشم یه شبه درس بشه 

مثلا من اول شروع کردم به پذیرفتن 

مثلا اینکه اضافه وزن دارم 

مثلا اینکه تنبلم 

مثلا اینکه پشتکار ندارم 

اینکه بدونی چه مرگته خیلی خوبه 

اما اینکه بپذیریش خیلی مرحله زمان بریه 

برای من طولانی تر ازین این بود که بخوام با خودم روبرو بشم و باهاش مقابله کنم اصن بفهمم چطور میشه یه راه حل درستو حسابی پیدا کرد 

و اینکه بیشتر ازینکه به این فکر کنم عایا جواب میده یا نه 

فقط انجامش بدم 

کنترل کردن ذهن بنظرم از هر چیزی سخت تره 

سخت تر از گرسنگی سخت تر از خستگی 

اصن سخت تر از استخراج گنج از توی غار های دور افتاده 

خلاصه که ته تهش کسی جز خود آدم نمیتونه به آدم کمک کنه 

حتی دوست 

حتی خونواده 

و حتی یار 

اینا مث کاتاایزور عمل میکنن 

ممکنه بتونن کمک کنن واکنش شیمیایی سریعتر رخ بده 

اما اول و آخر واکنش در واقع خود الان تو و ورژن بهتری از خود توست 

ماهیت تو تغییر نمیکنه بلکه ورژن بهتری از تو به وجود میاد 

راه سخت و زمانبر و ازون مهم تر به شدت انرژی بری ام هست 

اما همیشه به خودت حق یه سری چیز های منطقی بده 

مثلا اینکه قرار نیست مثل یه ربات بدون اصطحلاک بی وقفه اوکی خوب و سر برنامه باشی 

اما جبران کن 

به خودت قول بده که جبران کنی 

و اینکه کتاب بخون :) 

 

شاید بتونم هزااار صفحه بنویسم

از این روزها 

از این روزهای زیستنم 

از این تجربه ها 

شاید بارها اومدم بنویسمو یه چیزی پیش اومد که نشد 

یا توی وجود من یا بیرون از من 

اما میتونم بگم تمااام این مدت و تمام این روزها چیزی که من رو سر پا نگه داشت تلاشم برای بهتر شدن بود 

اینکه هر بار تلاش کنم که صبور تر باشم 

که آروم تر باشم 

و بیشتر از قبل بگم و عنوان کنم که ... فدای سرت 

فدای سرت درست میشه 

فدای سرت بهتر میشه 

و هر بار یه داستان جدید کوتاه یا بلند رو شروع و تموم کنم و برم دنبال یه چیز جدید 

داشتم فکر میکردم آیا من هم یک جستجوگر هستم 

آیا من هم تلاش میکنم که بفهمم آگاه تر بشم یا تجربه و دید جدید و متفاوتی ازین روند به ظاهر تکراری داشته باشم 

نمیدونم 

خودم الان یه حالت استیبل رو حس میکنم که دلم هم نمیخواد بهمش بزنم 

شاید اگه چند سال پیش بود دوست داشتم هکش چیز های جدید باشه 

تجربه اتفاق انگار یه گوله از یه عالمه شور توی وجود من بود که هر لحظه ممکن بود مثل بیگ بنگ بدون هیچ فکری بووووم منفجر بشه 

اما حالای من 

حالای این دختر بیشتر از هر وقت دیگه ای تحلیلگره 

حالا اما من بیشتر فکر میکنم ساکت ترم 

انگار عمیق تر تو وجود من هر چیزی ریشه میکنه و دوست دارم بیشتر نگه دارم 

این روزا بارها پیش اومده که فکر کردم هر چیزی رو دقیقا همون لحظه ای که ذوقش رو دارم انجام بدم و از هر چیزی که ممکنه غمگینم کنه راحت تر عبور کنمو بگذرم ...

اما گذر این روزهارو هرطوری که هست دوست دارم

کنار اون :) 

تلاش برای آینده

هی به این موضوع فکر میکنم که برا چی دارم کار میکنم ...

نتیجه چیزی نیست جز مسافرت 

تجربه بی خیالی و شوق و کنجکاوی تجربه چیزهای جدید 

دیدن طبیعت 

نفس کشیدن تو جنگل 

شنیدن موج ها 

این همه زیبایی 

برای من یه سقف نقلی ساده و یه ماشین معمولی کافیه 

ولی دیدن جاهای جدید 

لمس طبیعت 

شوق تجربه 

و همش با یار ، یارم ، یار عزیزتر از جانم ...

هرگز کافی نیست 

براش تلاش میکنم 

از دلخوشی های کوچیک تااااا تجربه های مختلف این سر تا اون سر دنیا 

حتی اگه اندازه سفر به یه خوشحالی فروشی تازه برام باشه :) 

یلدای علایی عزیز

داشتم به این فکر میکردم که آیا با موهای کوتاه خوب به نظر میرسم یا نه تو ذهنم مرور کردم که دختری رو بخاطر بیارم که هم موی بلندش رو دیده باشم هم موی کوتاه 

یاد یلدا افتادم 

توی ذهن من یلدا یه معلم زبان خیلی مهربونه آروم منظم دقیق درستو حسابی 

رفتم تو پیجش تا عکساشو با موی کوتاه و بلند مقایسه کنم 

رفتم پایین 

پایین پایین تر 

واو 

هر چقدر که پایین تر میرفتم بخاطر میاوردم 

چندین ساله که دنبالش میکنم 

شاید از همون سالهای ابتدای معروف شدن اپلیکیشنی به اسم اینستاگرام 

پایین تر پایین تر 

باز هم بخاطر میاوردم 

سالهای ایرانش رو 

عجیب بود 

داشتم به این فکر میکردم که برای یه تارای نوجوون چیه این زن جالب بوده 

بخاطر میاوردم که ثبت خاطراتش جزییاتی که به مرور زمان از زندگیش میفهمیدم اینکه مثل من نوجوونیش وبلاگ داشته 

و دوربینش 

دوربینش برای ثبت وقایع ...

من شاید اینجای داستان کم کاری میکردم 

من هم مینوشتم 

من هم گهگاهی عکسی لحظه ای خاطره ای داشتم 

اما جایی ثبت نشده بود دلم میخواست من هم مینوشتم از معمولی ترین لحظه های زندگی ام شاید از معمولی ترین تجربه ها و اتفاق ها و تصمیم ها و به کل زیستنم 

بعد بیشتر به خاطر آوردم که درواقع این خواندن تجربه زیسته آدمها بود که برایم جالب بود 

شاید تجربه چیزی شبیه به مورد علاقه هایم 

مثلا علاقه ام به چیزهای خیلی ساده و کوچک و معمولی و قدیمی 

بعد اینکه بخاطر آوردم چند بار گفته ام من کمی به اندازه چند سال دیرتر به دنیا امده ام بعد به عکس های عقدمان روی دیوار ذوق میکنم و حس میکنم به موقع ترین زمان زیستنم همین لحطه هاست...

همین لحظه های انتظارم برای اینکه زودتر شیفتش تمام شود و باهم موهایم را کوتاه کنیم :) 

دلتنگی کتابخونه ای

دلم واقعا برای دورانی که به تنها کتابخونه شهرمون میرفتم 

یا زمانی که با کلی کتاب تست میرفتم کتابخونه نزدیک خونمون تنگ شده 

شهر مردگان

اینجا احساس میکنم تو سرزمین مردگان دارم مینویسم 

انگار نوت گوشیمه 

انگار فقط خودممو خودم 

نمیدونم شاید باید تلاشمو برای ثبت خاطرات و حال و احوالم بذارم برای پلتفرم دیگه ای 

حول حالنا الی احسن الحال

بنده واقعا الان دلم میخواد که بشینم پفک بخورم و افعی تهرون ببینم 

آما ...

آما یه کوه لباس زمستونی تو حال ریخته و یه عالم ظرف تو ظرفشویی مونده و وسایل فرداام که جموجور نکردمو 

در نتیجه شیطون گولم زده و نشستم میچرخم تو اینستا و ذوق این سبزه های بهارنارنجو دراگونو تخماشونو میکنمو هی تو ذهنم میگم نه تارا مقاومت کن نخر باید پول سیو کنی 

و تنبلیم بله دقیقا تنبلیم همیشه کمک کرده به این موضوع 

خلاصه 

القصه که امسالم با همه خوبیا و بدیاش داره تموم میشه و من 

راستش خوشحالم از وسطای اردیبهشتش به بعد که یه نجات یافته خوشبخت و گوگولی بودم با اینکه دو تا عمل داشتم امسال و کلی بالا پایین و یه عالمه خاطره خوب 

اینکه امسال واقعا سعی کردم رو خودم کار کنم 

سعی کردم اورتینکمو درس کنم 

سعی کردم رو خودم متمرکز باشمو 

در کل آدم بهتری برای این دنیا باشم راضی ام 

به امید بهترین حال ها 

بهترین تغییر ها

و شادی و آرامش بی نهایت