موندم

moondam

ضررند

دخترک بار ها به این فکر کرده بود که چرا واقعا چرا پدر مادرش باید در اوج سنین جوانی به این نتیجه برسند که با به وجود آوردن یک موجود دیگر ممکن است به غایت نامعلوم مقدس خوبی برسند 

بهشتی زیر پایشان به بهای دادن همچین زمینی

چطور افراد اینطور وحشیانه نسلی از بیشعوری و نادانی و حماقت را بازنشر میکنند 

چطور میتوانند دیمی به این حجم از کثافت دامن بزنند 

تنفر از تعفن جایی که در آن زندگی اجباریست بس سهمگین

حریصند به ماندن در زندگی ای که نمیدانند چه میخواهند از آن 

ادم هایی که به درد خودشان هم نمیخورند 

فقط ضررنند

ضررنند

ضررنند

 

ولی مگر میشود ادمی دلتنگ مباشد

با این بار میشود بار چندمی که حال هم کلاسی هایم را میپرسم و انها طلبکار از اینکه چرا صبح انقدر زود بیدار میشوم 

میگویم هم کلاسی چون قطعا کلمه دوست شرمگین از جایگاهش خواهد شد اگر نوشته شود 

بماند زود انها ده صبح میشود و لنگ ظهر انها لابد باید ساعت معمول من باشد و نیست 

خسته ام از نوعی یاداوری کردن خودم اما انگار هر بار باز هم نمیخواهم باور کنم که جزو فراموش شدگان ذهنشان هستم 

منِ متنفر از یاداوری حالا نوشته های گاه و بیگاه صفحه چت هم کلاسی هایم را هم درست شبیه خودم قرنطینه میکنم در ذهنم بماند 

باید لااقل به خود وامانده ام ثابت کنم که تارا اگر نباشی هم کسی به خاطر نمیاورد نیستی 

سکوت سکوت سکوت 

اخ امان از این سکوت جان بخش به بند بند وجود من 

سکوت همیشه برای من جزو جدا نشده و دوست بابی بوده است 

درست شبیه یک هم بازی کودکی که بزرگ شده ای کنارش 

با این تفاسیر که این پس از مدتی جفتک نمی اندازد و طلبکار نیست از نبودنت 

این روز ها عجیب میگذرند و هر روز و ساعت حس عمیقی که من را از همه جدا کرده دورترم میکند 

و چقدر انگار ارامش است این احوال 

سکون عجیب خوبیست 

تصمیم های تک نفره 

دور شدن های مرهم 

نبودن های دوا 

چقدر به این قرنطینه شدن نیاز بود و اجبار نمیگذاشت تجربه اش کنم 

عمیقا خودم هستم این روزها 

تشنه ی مطالعه ام 

و حریم امنم همین وبلاگ و چند دست نبشته باقیش

ولی مگر میشود ادمی دلتنگ نباشد وقتی باران خودش را اینگونه به پنجره میزند  ... 

چه خبر از صدای درنیومدت؟

زن

گرایش

این روزها گرایش عجیبی به سکوت دارم خیلی بیشتر از گذشته خیلی خیلی بیشتر 

میشه معرفی کنید ؟

میشه بهم فیلم سریال یا انیمیشنی که ارزش دیدن داشته باشه و یه چیزی ازش یاد بگیرم معرفی کنید ؟ 

بند بند وجودم اشک شد

من با خط به خط نوشته هایش اشک شدم روی گونه های روزگار تلخم که چه سخت نمیگذرد

حامد اسماعیلیون را میگویم 

:,(

قرنطینه

اونقدر دلم برای شهر کتاب و حال و هواش تنگ شده که حس یه ادمیو دارم که تبعیدش کردن تو یه جزیره دور افتاده که هیچی برای ادامه زندگی نداره 

همه ی این مدت تو خونه نشسته بودم و هیچوقت فکرشو نمیکردم بخاطر یه ویروس کل زندگی معمولیم مختل بشه 

حس خفگی میکنم 

اصلا دلم نمیخواد باز توی جمعیت و شلوغی قرار بگیرم 

اما عملا دلتنگ ارامش طبیعت و نفس کشیدن تو هوای ازاد شدم

دلم میخواد ذهنمو رها کنم 

مدتهاست درگیر چیزای مختلف بودم و این حس خستگی ولم نمیکنه 

تصمیم گرفتم یکم تو خودم باشم کم حرف باشیم 

تمرکزمو بذارم روی خودم 

دلم برای معمولی ترین چیزام تنگ شده برا تنهایی پیاده روی رفتنام شهر کتاب رفتنام 

این روزا کتاب تکه هایی از یک کل منسجمو میخونم و میتونم بگم بی نظیره و عجیب با حس و حال این روزام عجین شده 

حتی بغل و بوس ممنوع طور

این چند روز انقدر دستامو شستم که پوست دستم نابود شده 

همشم دارم باالکل گوشی و هندزفری و شارژرو کلیدامو تمیز میکنم 

لباسامم انداختم تو لباسشویی 

اومدم بگم ناخوناتونو بگیرید و اصولی دستاتونو بشورید حوصله به خرج بدید عجله نکنید و دست تو دماغتونم نکنید 😂

و اینکه تا اردیبهشت احتمالا خونه بمونم بیایت فیلم انیمیشن کتاب آهنگ سرگرمی خلاصه هرکار مفیدی که تو خونه انجام دادید یا میدید معرفی کنید بهم 

امروزم

امروز بعد از مدتها تصمیم گرفتم یکم تو جمع بمونم

اینکه قبول کردم با بچه ها برم بیرون 

ده نفر بودیم 

اندازه دفعه های قبل حس اضافی بودن و تنهایی نداشتم و این دلیلش بختر شدن بچه ها نبود تغییرایی بود که یه ترم طول کشید تا کم کم تو وجودم شکلشون بدم درست شبیه سفالگری 

گاهی این حس انزواطلبی میومد سراغم اینکه دلم میخواست تنها باشم اما خب خوب باهاش کنار اومدم 

کنار ده نفر بودن اسون نیست 

و الان دایان داره میخونه تو گوشم ...