به امید روزی که اون کلاهو پرت کنم هوا و فرار کنم !!

واقعا از اعماق قلبم امیدوارم ترم بعد هم مجازی بشه تا من درسم تموم بشه و از سیستم خراب شده آموزشی برای همیشه رهایی پیدا کنم 

تا همینجاشم دچار فرسایشی شدم که تو تاریخ بشریت سابقه نداشته و نخواهد داشت 

اظهار تنفر

میدونی من ازت متنفرم بابت همه حسای بدی که بهم دادی با حرفات با رفتارات با راحت قضاوت کردنات که نمیتونم فراموشش کنم هرچقدم تلاش کنم عین لحظه اول یادمه 

بابت همه نقش بازی کردنات که خودتو مظلومو خوبو مهربون نشون میدی اما حقیقت اینه پر از عقده ای 

بابت همه وقتایی که سعی کردی خودتو به زور چیز دیگه ای نشون بدی اما آدم خوبی نبودی چون هر بار با زخم زبون زدنات ناراحتم کردی و دلمو آزردی 

من ازت متنفرم بابت هرباری که سعی کردم باهات صمیمی برخورد کنم اما با بدترین حالت ممکن روبرو شدم و دلم اونقدر گرفت که حتی نمیتونستم کاریش کنم 

من ازت متنفرم چون نمیتونی آدم مهربونی باشی و فقط توهم اینو داری که ادم خوبی هستی بلکه بنظرم خیلیم آدم ازخودراضی و گستاخی هستی که اگه یه نگاه به خودت بندازی میبینی تصوراتت از خودتو خونوادت توهمی بیش نیست 

دیگه حتی دلم نمیخواد از وجود داشتنت خبر داشته باشم 

کاش گمشی بری برا همیشه 

اولین بارون اخرین پاییز قرن

امروز وقتی بعد شیفت زیر بارون برمیگشتم به داشته هام فکر کردم 

قطره های بارون میریخت رو صورتم دستام مث همیشه یخ کرده بود 

میدونی وقتایی که بارون میاد دلم میخواد راه کش بیاد طولانی بشه و دیرتر برسم 

داشتم فکر میکردم چقدر دلم میخواست باهات تو یه سوییت رو به دریا که درخت نارنج و خرمالو داره بشینم چایی زعفرونی و نبات بخورم و چشم بدوزم بهت و هیچی نگم و فقط نگات کنم 

بعدم که سردم شد بغلم کنی ته ریشت گردنمو قلقلک بده

نمیدونی چقدر دلم برات تنگ شده

اصن نمیدونی پاییز امسال عجیب غریب ترین پاییز زندگیمه 

انگار دارم با تک تک سلولای قلبم زندگیش میکنم 

مگه فقط برگای رنگی خیس تو حیاط بفهمن من چقدر عاشقتم 

راستی مرسی دیشب که داشتم اشک میریختم زنگ زدی مرسی نوشتی تو قضاوتم نمیکنی 

مرسی  نگرانم شدی گفتی چقدر بی جونی نکنه چیزیت شده باشه 

راستش چیزیم که شده 

مبتلا شدم به تو به عشقت معتاد شدم به بودنت 

ولی نمیتونی حتی تصور کنی دستای سردم چقدر نیاز داره بچسبه به سینه گرمت وقتی بغلم میکنی 

کاش میدونستی چقدر نیاز دارم فاصلت باهام فقط چند تا نفس باشه

کاش میشد دم گوشت بگم چقدر عاشقتم 

چقدر دوست دارم 

کاش بلد بودم جراتشو داشتم 

کاش میتونستم تو چشمات نگاه کنم بگم مال من بمون همیشه 

مال من باش همیشه 

مال خود خود خودم 

 

جوووون

اومدم بگم جون رفتیم فینال !! :))

دنیای درون من

اگر بخواهم با خودم روراست باشم میتوانم بگویم اعتمادی دیگر در دلم حس نمیکنم 

خیلی هم حس عجیبو غریبی بابت نداشتنش ندارم 

میدانی حالا حس میکنم من در یک دنیای دیگرم 

میگویم دنیای دیگر چون دیگر مثل گذشته احساسات ادمها دغدغه های ادم ها نیاز های ادم ها نگاه های ادمها و فکر های ادمها برایم معنایی ندارد 

و راست ترش را اگر بخواهم بگویم حوصله اینکه بنشینم و فکر کنم به این موضوع که حالا باید چه معنایی داشته باشد در ذهن من را هم ندارم 

نمیدانم حتی پیدا کردن کلمه برای توصیف حالم انگار کار سختیست 

انگار همه دنیا و اتفاق هایش در حالت اسلو موشن بسر میبرند

من بی حوصله تر از هر زمان دیگری ساکت تر به کتاب های کتابخانه اتاقم نگاه میکنم و پلک هایم را روی همه دنیای خارج از من میبندم تا حتی فکر نکنم 

سرم کمی درد میکند 

نمیدانم چه اتفاقی ممکن است بیفتد 

مهم هم نیست 

به خودم میگویم به دنیای درونت چشم بدوز حالا که در دنیای بیرون کسی انتظارت را نمیکشد 

کاش میخوابیدم بیدار میشدم هیچی یادم نبود 

همیشه همیشه

همیشه شب هایی که برمیگردم دلگیر است 

همیشه پر میشوم از دلتنگی و دلم میگیرد و گلویم سنگین میشود انگار همه دلتنگی هایی که تمام این روزهایی که هستم جا میدهم در دلم یکجا می اید در گلویم جمع میشود 

آمده ام نشسته ام روبروی ماه کامل امشب 

به این فکر میکنم که با این همه ابهام و تناقض کنار آمده ام یا نه 

آمده ام مگر نمیبینی ساکت تر شدم سرم در کار خودم است مگر نمیبینی یک جا همه احساس و دلتنگی را یک تنه برداشتم تا ببرم به دورترین نقط ممکن

میبینی من را 

نه تو که حواست نیست 

راستش را بخواهی حس میکنم یک نفر عاشقم شده 

یکی که روحم هم خبر ندارد چه کسیست و کجای این شهر های شلوغ نشسته و به من فکر میکند 

اصلا شاید تو باشی از کجا معلوم 

فقط خواستم بگویم دلتنگم 

دلتنگ چه و که اش را نمیدانم 

فقط بغض گلویم را گرفته و به ماه میگویم میشود یعنی میشود من هم دیگر حسی نداشته باشم

تارا ی قصه سریع تر ازون چیزی که فکرش رو میکنه داره عوض میشه 

و عجیب اینه که هیچ ترسی ازین تغییرا نداره

فقط اینکه اتفاق ها دقیقا سر همون تایمی که باید میفتن 

نه زودتر نه دیرتر 

ارامش وسط تهرون

 

ة

من عاشقم

من عاشقم 

عاشق اون یه تار لابلای موهای کوتاه جلوم 

عاشق جاده با اینکه هر بار موقع شروع با هر نفس انگار ته دلم خالی میشه یهو 

من عاشق هوای ملس دم صبح اولای پاییزم که بیدار میشم و تو خوابوبیداری موچول میشم زیر پتو 

من عاشق هیجانم با اینکه دختر به شدت ارومی به نظر میام 

من عاشق شیطنتم با اینکه دختر کم حرفی بنظر میام 

من میخوام زندگی کنم 

میخوام چشم بدوزم به اتفاق ها 

میخوام با همه وجودم زندگیمو حس کنم 

 

لطفا حتما

بچه ها میشه بهم بگید کدوماتون تهران و حومه اید ؟

سیگار

من که سیگار نمیکشم 

اما همه دختر های دنیا باید به من حسودیشان بشود که وقتی انقلاب را گز میکردیم و تو سیگار میکشیدی کنارت بودم 

 

حالا بماند همه اینهارا در دلم نگه داشتم و به خودت هم نمیگویم که مبادا فکر کنی سیگار کشیدنت چقققدر دلبر است جان من 

 

اما خب مگر میشود حتی موقع راه رفتن هاهم به پک هایت چشم ندوخت 

 

البته میدانی من این روز ها خیلی کمتر احساساتم را نشان میدهم 

حتی به خود تو 

به تویی که قلبم برایت میتپد 

اما خب ...

نمیدانم لابد راه درست تر این است که ساکت بمانم دیگر