آموزش چیزی

به جد میگم هیچی هیچی هیچی مزخرف تر از درس خوندن تو سیستم ریده آموزشی و یه مشت استاد معیوب العقل و سادیسمی اینجا نیست 

مگه یکی خر و احمق باشه خودشو تو همچین شرایط گهی قرار بده 

اکیوت استکهلم

اما من اعتراف میکنم دچار سندرم استکهلمم و بی صبرانه منتظرم یه روزی اتفاق بیفته و تجربش کنم 

برا

یه دلتنگی عجیب غریب برا ته کلاس نشستن و اسمی که تا یه ترم هیشکی ازم نمیدونست و ایده ای که هیشکی ازم نداشت 

برا تو هیچکدوم از عکسا نبودن 

برا شنیده نشدن دیده نشدن 

برا کم تجربه پر از دردی که بغض داشت خفش میکرد 

ولی اون لیمو شیرینو کامل میخورد تا تلخیشو یادگاری نگه داره ته گلوش 

2018 31july

احتمالا انزیمای متابولیسم بدنم وقتی کار میکنه که امتحان دارم 

تا شورو کنم به فیلم دیدنو و خوندن چیزایی که دوسشون دارم و  اگه نخونم ممکنه دیگه نتونم بخونم 

پس فاک میانترم شفاهی قلب فردا 

هیچ آموزشی جز آموزش ما توان ریختن این پلنو نداشت

فکر کنم تنها کسی که تو کل وطنم پاره تنم میخواد ۱۰ تا امتحان بدون میدترمو تو ۶ روز بده ، تازه با این حال رفته سویلو دانلود کرده که بشینه به حوصله ببینه فقط من میتونم باشم !

🤢🤢

فقط میتونم با اطمینان بگم حالم از کارکردن با بچه ها و سالمندا بهم میخوره 

دلم میخواد بیارم بالا وقتی مریضمون یا سالمنده یا بچه 

اصصصصلا نمیتونم تحملشون کنم 

 

# هجرت

دیشب خواب عجیبی دیدم 

طولانی بود 

مسیری را میرفتیم و ادم های ترسناکی شبیه زامبی به جان مردم افتاده بودند 

یک نفرشان هم مرا گرفته بود و اسلحه را سمتم گرفته بود و تهدید میکرد میزند اگر برای نجاتم به سمتم بیایند 

نزد ...

اما مرگ تا تا عمق جانم داشتم حس میکردم 

بعد راهی مسیری شدیم عجیب و شلوغ از خانه ای میگذشتیم متروکه که آوار میشد و من ظرف قدیمی گرتنبهایی در آغوش داشتم که با همه وجودم مراقب بودم اسیبی نبیند 

بعد دیدم سگمان را گرفتند و سرش را بریدند و خون همه جا گرفت 

 

نمیفهمم 

این همه ترس در خود اگاه و ناخوداگاهم را نمیدانم 

این حجم از فشار روانی ناامنی و بی امنیتی رسوب شده در جانم  را دیگر  تاب و توان نیست

 

 

راستی امروز برای اولین بار در زندگیم دلم میخواست عروس یک داماد شوم 

با لباس عروسی کوتاه و کتانی سفید و گل های ریز سرخ آبی لابلای موهای باز موجدارم و تجربه نگاهی که انتظار شوق و برق چشمانم را میکشد 

 

 

مگر نه اینکه

برای نمایش مطلب باید رمز عبور را وارد کنید

سادگی مزمن

مودم امروز رو فیلم دیدن بود ولی ندیدم 

دلم میخواد برم خونه خودم و در حالی که چایی زعفرون و غذارو خودم اماده میکنم ارامش داشته باشم

همینقدر ساده و قشنگ 

نگاهش کنم

یک بار برایش مینویسم بیا برویم غروب را نگاه کنیم و تمام مدتی که کنار هم نشستیم غروب را نگاه کنیم حواسم به نفس هایش باشد و نگاهش کنم ...