منم میتونم

قرار نیس اونی که همیشه میره تو باشی 

همینقدر خرم که

میخوام ببوسم من لباتو حتی وسط دوا 

من اینم

هزار روح در یک بدن نگنحیده 

چون

چون سیگار همیشه منو یاد طعم لبای تو میندازه 

درست شبیه بقیه

میدونی من خیلی ساده تر ازون چیزی مه فکرشو بکنی به زندگی نگاه میکنم 

مثلا برای من اینکه از توی نمکدون پیشویی برات رو شلغم داغی که بخار میکنه کنار بخاری نمک بپاشم خود خود زندگیه 

یا از درد دستم بعد باشگاه برات بگم 

یا خریدایی که هوس کردم 

یا چیزایی که یاد گرفتم 

یا اینکه باهات از لابلای شاخه درخت توت توی حیاط غروبو نگاه کنم 

 

اما تو همیشه پسم زدی 

همیشه منو نخواستی 

 

مث بقیه ...

همینقدر ...

آمدم برای دوستهایم بنویسم من یک مدتی نیستم

دیدم برای کسی بودن نبودنم اهمیت ندارد 

پس سکوت ..

 

نبودن م

اما تو هیچوقت نمیفهمی من لاک مشکی میزدم چون تو‌دوس داشتی 

نمیفهمی من چقدر ذوق تولدتو داشتم 

نمیفهمی چه عذابی بهم دادی 

اشکال نداره من میرم 

همیشه همین بود 

برم تا راحت تر زندگی کنید 

نت های پیانو

اون‌روز صبح تو پتو پیچیدی دور خودتو برام صبحانه آماده میکردی 

من کرخت تازه از خواب بیدار شدنم بودم اما حاضر نبودم ازت چشم بردارم 

حرکاتت راه رفتنت 

جزئیات 

جزئیات دیوونه کننده 

هماهنگی آهنگ پلی شده از گوشیت با نور 

با قاب بودنت 

با اینکه شب تلخی رو گذرونده بودیم 

بااینکه میدونستم برات اهمیتی ندارم

بااینکه برات وجود نداشتم 

تلخی اینکه هیچوقت دوستم نداشتی 

چشم دوختن بهت 

چرا انقدر دلگرفته ام برات 

شماتر

بهش میگم میشه بیای خونه یه ویتامین سی برام بزنی توی پرانتز وریدی 

تهش میگم ببخشید هزینش چقدر میشه 

خندش میگیره میگیره بوس 

میگم خب بقیشو چطور میخوای برگردونی 

ازینکه انقدر حاضر جوابم معمولا میگه عجب 

من براش عجیبم 

براش با همه دخترایی که دیده فرق دارم 

اما هنوز به من میگه شما و من هر بار میگم نکنه دو نفرم خودم خبر ندارم

ولی باز میگه شما 

این مطمئن ترم میکنه 

که بهش یه سری چیزا رو نگم 

چون راحت نیستم 

چون اون برا من شماتره 

غریبه تره 

رسمی تره 

 

 

اتفاق بالا : ساخته ذهن نویسنده 

نخطه ویرگول

پرسیدم کی بالاخره بخاطر آزادی بنوشیم 

باید میپرسیدم کی در تهران آزاد ببوسمت 

 

باید یک نقطه ویرگول کنار دنده هایم هک شود 

سکوت شب را دوست دارم 

حرف نزدن را 

ساعتها میشود بیدار ماند 

فکر کرد .ساعتها میشود زندگی کرد 

غرق شد ..

در سکوت .

سکوتی بع ژرفای عمق بی انتهای آب های بزرگترین اقیانوس های جهان هستی