وقتی مینویسی خودت هستی از ته وجودت
دیگر مبهم نیستی خوده خودتی...
*کاش میشد بهش بگم چقدر بهش میاد
- ۱۵ دی ۹۵ ، ۱۷:۴۶
ابهام
نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد
آدما به اندازه حرف هایی که نمیزنن از هم دور میشن ...
بیا بریم همونجا که میترسیم .
هم آغوشی شان یک نبرد بود .
غریبانه زیست مان در پیله اندوه
من اگه خسته شبیه تن ایران بودم
ما روزهایی رو زندگی کردیم که قابل زیستن نبود
اما من در همان روز های سخت هم تو را دوست داشتم ...
آنچه ما زندگی می انگاشتیم ، اینجا مرگ بود .
دنیایی کوچک ، رویایی بزرگ
پس زخم هامان چه ؟
رها گشته در تنهایی خویش
و ما ، ساکنان گوشه غمگین عالم ..
سالها پیش جسمِ نیمه جونم میونِ دریا غرق شد،
دیگه هیچی یادم نیست.
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۳)
- اسفند ۱۴۰۲ (۷)
- بهمن ۱۴۰۲ (۲)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۴)
- شهریور ۱۴۰۲ (۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۱۰)
- خرداد ۱۴۰۲ (۶)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۲)
- فروردين ۱۴۰۲ (۲۰)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱۵)
- بهمن ۱۴۰۱ (۳۱)
- دی ۱۴۰۱ (۲۵)
- آذر ۱۴۰۱ (۳۰)
- آبان ۱۴۰۱ (۲۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۶)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲۲)
- مرداد ۱۴۰۱ (۲۰)
- تیر ۱۴۰۱ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۲۱)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲۷)
- اسفند ۱۴۰۰ (۳۹)
- بهمن ۱۴۰۰ (۶۰)
- دی ۱۴۰۰ (۴۱)
- آذر ۱۴۰۰ (۳۶)
- آبان ۱۴۰۰ (۲۱)
- مهر ۱۴۰۰ (۱۲)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۵)
- تیر ۱۴۰۰ (۴۳)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۶)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱۳)
- اسفند ۱۳۹۹ (۱۴)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱۲)
- دی ۱۳۹۹ (۳۳)
- آذر ۱۳۹۹ (۱۳)
- آبان ۱۳۹۹ (۵)
- مهر ۱۳۹۹ (۳۳)
- شهریور ۱۳۹۹ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۹ (۲۰)
- تیر ۱۳۹۹ (۲۷)
- خرداد ۱۳۹۹ (۳۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱۱)
- بهمن ۱۳۹۸ (۶)
- دی ۱۳۹۸ (۱۷)
- آذر ۱۳۹۸ (۹)
- آبان ۱۳۹۸ (۵)
- مهر ۱۳۹۸ (۴)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- مرداد ۱۳۹۸ (۵)
- تیر ۱۳۹۸ (۹)
- خرداد ۱۳۹۸ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۲۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۷)
- بهمن ۱۳۹۷ (۳)
- دی ۱۳۹۷ (۱۴)
- آذر ۱۳۹۷ (۲۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۳۴)
- مهر ۱۳۹۷ (۱۴)
- شهریور ۱۳۹۷ (۵)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۷ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۷ (۲۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۷)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۳۶)
- دی ۱۳۹۶ (۳۲)
- آذر ۱۳۹۶ (۵)
- آبان ۱۳۹۶ (۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۴۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳۹)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴۷)
- دی ۱۳۹۵ (۵۵)
اورا در آغوش میگیری
وجودش انقدر در آغوشت آرام میگیرد که به خواب میرود
انوقت همانجاست که دلت را جامیگذاری پشت پلک های کوچکش روی گونه هایی که درست شبیه پدرش است روی لب هایی که از فرط کوچکی تنها تحمل بوسه را دارد
فقط یک چیزی میشود بگویی چقدر طول میکشد باورکنی تو مادر فرشته ی کوچک ومعصوم آغوشت نیستی...
- ۱۵ دی ۹۵ ، ۰۹:۵۷
احتمالا اونی که تنهایی زیربارون راه میره
وموهاش خیس شده
و دنبال کمی فاصله از روزمرگی های همیشگیه منم!
- ۱۳ دی ۹۵ ، ۱۹:۱۴
من آدمه شنیدن بهونه ها نیستم...
من خیلی زود آدم هایی رو که حتی حاضرنیستن حالموبپرسن کنار میذارم چون میدونم یه نفر هرچقدر هم سرش شولوغ باشه بین همه کارهاش بازم یاد کسایی که واسش ارزش دارن هست
پس هرجا ازت یادنکردن بشین و باورکن واس طرف ارزش نداشتی الکیم خودتو بابهونه ها قانع نکن.
- ۱۳ دی ۹۵ ، ۱۹:۰۵
بهم میگه تو باید رو زیستت کار کنی باید درصدت خیلی بهتر بشه .
و نمیدونه درست در همین زمان دارم باخودم فکر میکنم تشدید هر لاندا دوم اتفاق میفتاد!!!
خب تقصیره منه که فیزیک و ریاضی دوست دارم !؟!!؟
بعد رشتم تجربیه!!!
- ۱۲ دی ۹۵ ، ۱۹:۴۷
یک عشق عکاسی به تمام معناست ...
میگوید زودتر کنکورت را بده مدل عکس هایم باش.
میگویم دیوانه تو که بیشتر از هرکسه دیگری میدانی من بیشتر ازمدل عکس هایت بودن , عشق طراحی لباس و کیف و کفش درسردارم!
میگوید نمیدانم یا مدل عکس هایم میشوی یا عکاسی را کنار میگذارم.
وهمینجاست که صدایم را صاف میکنم و جسورانه میگویم دوربینت راببوس بگذار کنار پس!!!
- ۱۲ دی ۹۵ ، ۱۳:۵۴
منی که نوشتن قسمت جدانشدنی زندگیمه باید خیلی وقت پیش شروع میکردم!
ولی خب الانم دیرنیست !
خب هرکس از یه جایی شروع میکنه!
- ۱۲ دی ۹۵ ، ۱۱:۰۴