نازلی

مرغ سکوت جوجه مرگی فجیع را در آشیان به بیضه نشسته است ...

برای شما

امروز بعد دو ماه جواب ۱۰۰ تا کامنتی که مونده بود دادم 

امیدوارم ازم ناراحت نشده باشید که انقدر دیر شد 

همه نوشته هاتون برام کلی ارزش داره چون اینجا همیشه ادمای خوب که دوستن پیدا میشن و این خیلی باارزشه برام 

خواستم بگم مرسی منو همچنان میخونید تو همه حال 

گل بود به سبزه نیز اراسته شد

به احوالات پست قبل سرماخوردگیم اضافه میکنم 

مبهم ناممکن

در یک اتاق سرد گوشه خانه بعد از آن همه گریه نشستم و به فکر های اوار شده در سرم فکر میکنم 

همه روز های رفته و نیامده روی سرم اوار شده و فکر چه شد و چه میشود 

دلم میخواهد دور شوم از همه از فضای متشنج اطرافم و روزهای ناارامی که میگذرد و تمام نمیشود 

به رازهای قلبم به نگفته های درونم به مچاله شدن های وجودم به پس زده شده های مزمنم به اشک های ریخته ام 

گاهی دغدغه ی ادمها برایم مسخره تر میشود در برابر این همه فشاری که از همه طرف تحمل میکنم 

چشمهای بسته ام ارامشی نمیابد 

مبهم تر ازینی که هست ممکن نمیشوم 

حالم گرفته 

شیطونه

بعد این همه مدت بدون هیچی گذاشتن من بیام داخل حالا شیطونه همش داره میگه پاشو برو سر کلاس بشین بیخیال همشون

زمان

زمان همیشه دلیل خوبی برای سکوت من بوده 

همیشه زمان که بگذره حساسیتت کمتر میشه رو خیلی چیزا 

نه که عادت کنی نه ...

فقط انگار زمان ارومت میکنه 

محبت که نبینی دیگه چیزی نمیگی اذیتت که کنن ساکت میشی 

این سکوت از روی این نیست که نمیتونی اعتراض کنی 

فقط واسه اینه که کمرنگ بشی اونقدر کمرنگ که محو بشی 

که دیگه نبیننت

ذاتی

بی حسی مطلقش را حس میکنم 

بی حسی ناشی از هر چیزی که باشد بی حسیست فرقی نمیکند 

خودم را گول نمیزنم 

دیگر خودم را گول نمیزنم 

نمیدانم فردا و فرداها قرار است چه بشود 

فقط میدانم که 

میشود 

فروریختن

لست سین ا لانگ تایم اگو ...

فاصله

۱۲۷۱ کیلومتر

۱۵ ساعت و ۲۰ دقیقه

:(

چرا واقعا ؟؟؟

چرا هیچکس حرفی نمیزنه ؟ 

دچار افسردگی فصلی شدم :(