خب بذارید اعتراف کنم که

از صمیم قلب به دوس پسری احتیاج داشتم که بریم برف بازی 

و تازه شبم بیفتیم تو جاده بریم شمال دم صب جلوی ساحل ازش لب بگیرم 

و تو بغلش حس کنم چقدر میشه دیوونه بود 

حتی اگر در رابطه با همه چیز گیج ترین آدم دنیا باشی

من رأس یک ساعت خاص هرروز صبح سوار مترو میشوم 

رأس یک ساعت خاص هرروز صبح خط عوض میکنم

اما اینکه هرروز صبح درست کنار یک نفر رپی پله برقی فلان ایستگاه بایستی که از قضا این یک نفر به شدت هم موجود کراشی باشد اصلا چیز طبیعی ای نمیتواند باشد ! 

حالا ازین ها بگذریم آمدم بگویم که همان جمله معروف که درد کشیدن بهتر از هیچ بودن است 

فرشته بدون بال

اپدیت بدم که باید هزار صفحه بنویسم 

فقط اینکه هات چاکلت امروز ...

حس امروز 

امروز ..

امشب 

پیاده رویش 

تاراش 

کاش حس نمیکردم دلت انقدر صافه پسر 

کاش نمیتونستم باور کنم انقدر از ته دلت آدمارو میخوای 

کاش ..

کاش انقدر هوای آدمو نداشتی که خس غربت نکنه 

کاش ..

ولی من از صمیم قلبم ازت ممنونم 

بااینکه حتی 

اسمت رو 

نمیدونستم 

ولی تو مراقبم بودی 

ممنونم فرشته بدون بال 

ته کشیده جونم

ولی من انقدر دلم تنگ شده از ته دلم بهت بگم قربون چشات برم 

و بغض نکنم 

این بغض لعنتی اینکه سریع گریم میگیره 

من میدونم برای هیچکس مهم نیست من اصلا نفس بکشم یا نه 

ولی خب تو با قلب ویرانه من چه کردی 

تو که قرار بود تکیه گاه بشی پناهگاه بمونی 

تو که قرار بود بشی آروم جونم 

شدی درد قلبم ؟ 

تو که خود قلبم بودی 

من از ته دلم برات مینوشتم قلبم ...

من حالا با این دل سیاه نحس مونده رو دستم چیکار کنم هوم ؟ 

من که میدونم تو حتی یادت نمیاد چند وقته نیستی 

اون آخرین بارو زنگ زدم بگم دارم تموم میشما 

بر نداشتی 

تموم شدم 

حالا هر کی هر کاری کنه قلبم دیگه نمیزنه 

حالا دیگه هر کی هر چی من براش عزیز باشم باور نمیکنم 

همه مث توان 

مث خودتن 

وقتی ببینن آدم دلش گرفتع ول میکنن میرن که همه چی تموم ش .

ولی خوب کردی 

شاید باید میرفتی تا ته کشیده جونم برای همیشه تموم ش .

آدم احمق

من آدم احمقی هستم 

چون تایم زیادی از زندگیم رو صرف محبت به دیگران کردم 

من آدم احمقی هستم چون فکر میکردم آدمها راست میگویند 

من آدم احمقی هستم چون باور کردم قبول کردم و اجازه دادم وابسته و در واقع دلبسته بشوم 

چون حتی یک کبوتر مرده در مسیر پیاده رو هم میتوانست اشکم را در بیاورد 

من آدم احمقی هستم چون 

بار ها پس زده شدم اما باز امیدم را از دست ندادم 

گفتم شاید اینبار برخلاف بارهای قبل شد 

شاید اینبار محبت چیزی شد میان من و آدمها

اینجا جای امنی برای من بود 

بود ..

نمیدانم چرا به جرات این روز ها بیشتر از فعل ماضی استفاده میکنم 

دارم به خودکشی فکر میکنم 

دقیقا با همین حجم از محبت جا مانده در دلم عمیقا دارم به خود کشی فکر میکنم 

به اساسش فعلا نه به چگونگی انجامش 

چون احتمالا مثل همیشه که در همه کار ها لجباز بودم 

لجبازی ام 

اطلاعات به دست آمده از رشته تحصیلی ام 

و دسترسی آسانم به انواع و اقسام داروهای های آلرت کار چندان سختی نباشد 

یعنی اصلا سخت نیست 

شدنش که نزدیک به صد 

فقط مانده این همه محبت جا شده در قلبم را خاک کنم 

همین 

سنگینی همین ها نمیگذارد 

اصلا تابحال شنیده بودیت که کسی زیر این حجم آوار از محبت عقده شده در دلش نتواند کاری کند 

آخ ..

راستی پسرک دم مترو چه ؟ 

دیگر کسی شکلات شب یلدای تنهایش را تنها برای دیدن لبخندش به او نمیدهد 

نمیدهد دیگر 

چون از من فقط یک نسخه بود 

احتمالا من برایش دخترک شکلاتی هستم 

من را همیشه با ماسک دیدع 

یک بار بدون روسری با موهای بسته 

یک بار با کلاه 

احتمالا یک مدت دیگر من را حتی به خاطر نیاورد 

ذوق چشمانم اما هرگز از خاطرش نخواهد رفت 

احتمالا برایش شبیه لحظه ای باشم که بگوید من این لحظه را قبلا دیده ام 

مثل تمام این لحظه ها که من خواب دیده بودم و به خاطر نمی آوردم 

من 

از 

زندگی 

همه 

رفتم 

تقریبا فقط سه نفر هستند که از حالم خبر دارند 

واقعی 

البته مبهم 

نمیدانند 

نمیدانم 

آخ همه امید مامان بودن سخت ترین قسمت ماجراست 

من دیگر هیچ چیز هیچکس نیستم 

لابد 

به گمانم 

این مدت آنقدر گریه کردم که هرروز صبح چشم های پف کرده ام با سوزش و به زور باز شد 

اینها را هم اینجا نمینویسم که بگویم چند سال دیگر می آیم میبینم چقدر قوی بوده ام و ازین کسشر ها 

نه اصلا 

من هیچ کدام ازین سالهای لعنتی هیچ کدام از نوشته هایم را دو بار نخوانده ام 

ماهی هستم

و تمام تلاشم استمرارم در رها کردن و رفتنو نیستونابود شدن بوده