- ۱۱ نظر
- ۳۰ تیر ۹۸ ، ۰۰:۳۲
وی فردا ۸ صبح پراتیک داره و طبق حروف الفبا نفر اول کلاسه
وی دو جزوه ۳۰۰ صفحه ای باید بلد باشه
وی باید ۱۰۰ نمره پروسیجر نمره بگیره
وی خیلی خیلی شرایط عجیبی داره :/
مامانم بهترین و مهربون ترین ادم زندگیمه
خوشگل ترین لبخندا و قشنگ ترین نگاهارو داره
مامانم خوشمزه ترین ته چینای دنیارو درست میکنه و اروم ترین لحظه هارو برام به وجو میاره
دلم براش تنگ میشه وقتی اینجام
خیلی ...
دلم میخواد ساعتها بشینم جزئیات حرکات صورتشو خندیدناشو نگاه هاشو حرف زدناشو نگاه کنم
هر بار برمیگردم خونه تغییرای مامانمو حس میکنم
خستگیاش دلمو به درد میاره
دلم میخواد بغلش کنم عین بچگیام وقتی کار میکنه از پشت دستشو بگیرم بازوشو بوس کنم
من به معنای واقعی کلمه دلم مامانمو میخواد ...
اون آدم مهریونیه آرومه و میشه روش حساب کرد
و اینکه احساساتیه شبیه به من ...
از امتحانام فقط همینو بگم که تا حالا برای هر ۶ نمره از یکی ۱۰۰ نمره مجموعا ۳۳۰ نمره و خورده ای
برای ۱۲ نمره از یکی ۵۰ نمره و برای ۱۵ نمره از یکی دیگه ۳۰ نمره تشریحی نوشتم
و هنوز به یک سوم قضیه ام نرسیدم !!
بزرگ تر که میشی خیلی چیزا برات رنگ میبازه خیلی چیزا معنیشو پیشت از دست میده خیلی چیزا دیگه دغدغت نیست واست مهم نیست
میدونی چی میگم؟
ارزش خودشو از دست میده
آدم تجربه که میکنه میبینه نه این همچینی اون چیزی که فکر میکرد نیست
گیر میکنی تو مرحله نمیدونم اصن چی هست تازه نمیخوامم بدونم