- ۰ نظر
- ۰۹ بهمن ۹۶ ، ۰۰:۳۵
ابهام
نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد
آدما به اندازه حرف هایی که نمیزنن از هم دور میشن ...
بیا بریم همونجا که میترسیم .
هم آغوشی شان یک نبرد بود .
غریبانه زیست مان در پیله اندوه
من اگه خسته شبیه تن ایران بودم
ما روزهایی رو زندگی کردیم که قابل زیستن نبود
اما من در همان روز های سخت هم تو را دوست داشتم ...
آنچه ما زندگی می انگاشتیم ، اینجا مرگ بود .
دنیایی کوچک ، رویایی بزرگ
پس زخم هامان چه ؟
رها گشته در تنهایی خویش
و ما ، ساکنان گوشه غمگین عالم ..
سالها پیش جسمِ نیمه جونم میونِ دریا غرق شد،
دیگه هیچی یادم نیست.
بایگانی
- فروردين ۱۴۰۳ (۳)
- اسفند ۱۴۰۲ (۷)
- بهمن ۱۴۰۲ (۲)
- دی ۱۴۰۲ (۲)
- آذر ۱۴۰۲ (۴)
- شهریور ۱۴۰۲ (۱)
- مرداد ۱۴۰۲ (۳)
- تیر ۱۴۰۲ (۱۰)
- خرداد ۱۴۰۲ (۶)
- ارديبهشت ۱۴۰۲ (۲)
- فروردين ۱۴۰۲ (۲۰)
- اسفند ۱۴۰۱ (۱۵)
- بهمن ۱۴۰۱ (۳۱)
- دی ۱۴۰۱ (۲۵)
- آذر ۱۴۰۱ (۳۰)
- آبان ۱۴۰۱ (۲۲)
- مهر ۱۴۰۱ (۶)
- شهریور ۱۴۰۱ (۲۲)
- مرداد ۱۴۰۱ (۲۰)
- تیر ۱۴۰۱ (۲۷)
- خرداد ۱۴۰۱ (۲۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۱ (۲۱)
- فروردين ۱۴۰۱ (۲۷)
- اسفند ۱۴۰۰ (۳۹)
- بهمن ۱۴۰۰ (۶۰)
- دی ۱۴۰۰ (۴۱)
- آذر ۱۴۰۰ (۳۶)
- آبان ۱۴۰۰ (۲۱)
- مهر ۱۴۰۰ (۱۲)
- شهریور ۱۴۰۰ (۲)
- مرداد ۱۴۰۰ (۱۵)
- تیر ۱۴۰۰ (۴۳)
- خرداد ۱۴۰۰ (۱۳)
- ارديبهشت ۱۴۰۰ (۶)
- فروردين ۱۴۰۰ (۱۳)
- اسفند ۱۳۹۹ (۱۴)
- بهمن ۱۳۹۹ (۱۲)
- دی ۱۳۹۹ (۳۳)
- آذر ۱۳۹۹ (۱۳)
- آبان ۱۳۹۹ (۵)
- مهر ۱۳۹۹ (۳۳)
- شهریور ۱۳۹۹ (۲۳)
- مرداد ۱۳۹۹ (۲۰)
- تیر ۱۳۹۹ (۲۷)
- خرداد ۱۳۹۹ (۳۰)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۱۱)
- فروردين ۱۳۹۹ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۸ (۱۱)
- بهمن ۱۳۹۸ (۶)
- دی ۱۳۹۸ (۱۷)
- آذر ۱۳۹۸ (۹)
- آبان ۱۳۹۸ (۵)
- مهر ۱۳۹۸ (۴)
- شهریور ۱۳۹۸ (۲)
- مرداد ۱۳۹۸ (۵)
- تیر ۱۳۹۸ (۹)
- خرداد ۱۳۹۸ (۹)
- ارديبهشت ۱۳۹۸ (۱۴)
- فروردين ۱۳۹۸ (۲۲)
- اسفند ۱۳۹۷ (۷)
- بهمن ۱۳۹۷ (۳)
- دی ۱۳۹۷ (۱۴)
- آذر ۱۳۹۷ (۲۳)
- آبان ۱۳۹۷ (۳۴)
- مهر ۱۳۹۷ (۱۴)
- شهریور ۱۳۹۷ (۵)
- مرداد ۱۳۹۷ (۱۷)
- تیر ۱۳۹۷ (۲۳)
- خرداد ۱۳۹۷ (۲۴)
- ارديبهشت ۱۳۹۷ (۱۶)
- فروردين ۱۳۹۷ (۷)
- اسفند ۱۳۹۶ (۲۲)
- بهمن ۱۳۹۶ (۳۶)
- دی ۱۳۹۶ (۳۲)
- آذر ۱۳۹۶ (۵)
- آبان ۱۳۹۶ (۵)
- مهر ۱۳۹۶ (۷)
- شهریور ۱۳۹۶ (۳)
- مرداد ۱۳۹۶ (۳)
- تیر ۱۳۹۶ (۱۱)
- خرداد ۱۳۹۶ (۴۲)
- ارديبهشت ۱۳۹۶ (۲۱)
- فروردين ۱۳۹۶ (۱۱)
- اسفند ۱۳۹۵ (۳۹)
- بهمن ۱۳۹۵ (۴۷)
- دی ۱۳۹۵ (۵۵)
ببخشید که دیگه صدای خنده های از ته دلم نیست
بابایی ببخشید دیگه از پشت بغلت نمیکنم و سرمو نمیذارم رو کمرت
مامانی ببخشید دیگه دستمو نمیندازم دور گردنت تا پابلندی کنم و بگم تو مهربون ترین مامان دنیایی
تارایی ...
تارایی ببخش که دیگه تارا نیستم ..
ببخش اذیتت کردم
منو واس همه اون اشکا و بغضا و سنگینی تپیدن قلبت ببخش
میدونم بخاطر من بود
آروم بگیر...
- ۰ نظر
- ۰۸ بهمن ۹۶ ، ۱۵:۳۶
دختره میگه من نمیخوام بمیرم و با همه وجود سر جونش به پسره اعتماد میکنه و میپره تو آب
اما...
میمیره.
- ۰ نظر
- ۰۸ بهمن ۹۶ ، ۱۴:۱۶
دستم را دور فنجان گرم میگیرم و به این فکر میکنم کاش گرمی دستانت بود
نور ملایم جا شده در دل تاریکی خانه من را بیشتر منتظر آمدنت میکند
فکرش را بکن جای قدم های دوتاییمان روی برف
صدای برف زیر پایمان
راستی ؟ گفته بودم سکوت باریدن برف را از عمق وجودم دوست دارم ...؟
من منتظرت نشستم
با یک لبخند آرام و نگاهی از ته دل منتظر
پیراهن مورد علاقه ات را تنم میکنم
و به چشمان دخترک توی آینه خیره میشوم
بیا دیگر ، برف هم آمد .
حالا فقط آغوش تو مانده که گرمای نفس هایت را داشته باشم...
- ۰ نظر
- ۰۷ بهمن ۹۶ ، ۲۳:۳۶
تن من پاره ای از آن تن توست
و قشنگ ترین شبای پر ستاره شب توست
- ۰ نظر
- ۰۴ بهمن ۹۶ ، ۱۸:۳۱
هیچکس ننوشت
شاید یه روزی یه نفر فهمید من با قلم سفید رو این کاغذ سفید نوشتم
حرفای دلم
- ۰ نظر
- ۰۳ بهمن ۹۶ ، ۱۶:۱۴