برای خوردن اون توسریا

روزی هزاااار بار قدردان اینم که جدا شدم 

هزاااااااران بار بابت اینکه مستقل شدم و کسی نیست برینه تو اعصابم 

و اینکه دیگه امکان نداره پاشم بیام اینجا 

امکان نداره 

دارم همه وسایلمو جم میکنم و گمونم هرگز دیگه برنگردم 

احتمالا کل امسال رو یا بیمارستان باشم یا خونه 

و دنبال کارای رفتنم هر چی زودتر 

واقعا دیگه دلم نمیخواد خودمو مجبور به تحمل کنم 

اون حتی ازون فاصله هم همه تلاششو میکنه محدودم کنه 

و من اونقدر حساس شدم که اگه کسی سرم داد بزنه حالم بد میشه 

تنگی نفس میگیرم 

میلرزم 

و هی اون لحظه ها برام تکرار میشن 

هی جلوی چشممه 

واقعا فکر میکنید من کم میارم ؟ 

نوچ 

نمیذارم هیچی جلومو بگیره 

هیچی 

واقعا نمیذارم هیچی جلوی انتخابامو بگیرع 

نمیذارم با حرفاتون با قضاوتاتون با بدرفتاریاتون اعصابمو بهم بریزید 

اجازه نمیدم به هیچ بهانه ای