‌درسته که دارم از شدت دلتنگی وامیپاشم ولی خب

اصن دل کندن خیلی سخته 

از هرچی

از آدمی که دوسش داری 

از جایی که حالت توش خوبه 

از چیزایی که دوستداشتنین 

از همه چی دیگه 

مث اینه مثلا به آدم بگن تو تو هر دقیقه فقط حق داری دو بار نفس بکشی 

بعد وقتی دور میشی اینجوریه که بگن دو تا نفست شده یکی 

ینی تو توی هر دقیقه باید با یه دونه نفس دووم بیاری 

عادت میکنی؟ 

نه 

راستش دلبستگی اصن عادت کردنی نیست 

فقط میتونی خودتو گول بزنی 

مثلا بگی که خب اون آدمی که دوس دارم یه جا همین دوروبراست 

بعد مثلا به این فکر کنی که ...

نمیدونم 

من بغضم گرفته 

البته اشکمم درومده ها 

دلم تنگ میشه 

کلا زیاد جم کردم رفتم 

ولی این رفتنه برگشتنش ملوم نیست 

تو خودتیو خودت 

خودتیو خود خود خود خودت 

نه کسی ساپورت عاطفیت میکنه 

نه کسی بغلت میکنه 

نه هواتو داره 

نه که اگه بودم داشتمشونا نه 

فقط این یهو کنده شدنه 

این یهویی بودنش 

مثلا من اصلا عادت نداشتم که بدون برنامه ریزی کاری کنم 

الان توی دو روز 

جای زندگیم 

مدل زندگیم 

آدمای زندگیم 

همه چی عوض شد 

بعدم اینکه 

هعی 

میدونی 

مث اینه بردارنت ببرنت بذارنت تو یه سیاره دیگه 

ولی میگن هیچی اندازه رهایی خوب نیست 

اینکه بتونی کنده بشی 

اصن اصل مهاجرت همین قوی بودناشه 

همین که ول کنی بری 

به این فکر کن که موقعیت بهتر 

آدمای بهتر 

اصن پولشم مهم نیست .

مهم اینه تو از پس خودت بربیای 

آخ دلم یهو قلمبه شده 

دلم میخواد زنگ بزنم به دوستام پقی بزنم زیر گریه هیچیم نگم 

ولی نه 

قوی باش 

چیزای جدید تجربه کن 

رشد کن 

یادته قد میکشیدی رون پات درد میکرد ؟ 

مث همونه 

درد میکشی اما بزرگ میشی 

یه عالمه تجربه جدید اون بیرون منتظرته 

قراره کلی بزرگ بشی تارا 

قراره تو آدمای زندگیتو مث خودت ساپورت کنی 

پاشو بسه دلتنگی 

به این فکر کن که میشه یه عالمه قوی بود