من مسیر درستیو اومدم

این روزا افتادم بجون گذشته و هر چی که منو یاد لحظه های تخمی گذشته میندازه در جا پاک میکنم 

آدمایی که رابطم باهاشون فقط یه طرفه و از سمت من بوده شمارشون برای همیشه پاک شد 

و خب حس سبکی بهم میده 

رابطه با آدمها کلا کار سخت و انرژی بریه اونم برای ذهن کمالگرای من 

که حس میکنه همه چیز باید بی نقص باشه 

حالا کاری ندارم بااینکه من چه عذابی برا کنترلش میکشم 

کاری هم ندارم ملت چقدر خر تر از همه دوران هاشون شدن 

دلیل اینی هم که انقدر عصبی شدم و خب تند حرف میزنم اینه تنها جایی که میتونم خودمو خالی کنم اینجاست 

معمولا تو جامعه مجبورم آدم مقبولی بنظر بیام و آروم باشم و منطقی باشم 

راستی این آزمون هوشه چی بود ریون؟ اونم دادم و ضریب هوشیم بالای ۱۳۰ بود عایا این تو این مملکت کیری به دردی میخوره ؟ آره قطعا 

برا اینکه بیشتر دلت به حال خودت بسوزه 

ذهنم آروم نمیگیره 

البته این مدت که بشر کمتری دوروبرم بود حال روحیم خیلی بهتره 

بخاطر همین برا اومدن آدمها به دایره دوستیم قطعا سخت گیر تر از هر زمان دیگه زندگیم میشم 

تهش تنهاییه ؟ 

این آرامش به قیمت هر چیزی که باشه من حاضر نیستم از دستش بدم 

این مدت بیشتر کتاب خوندم برنامه ریزی کردم برا فاینالم 

رو کارم مسلط تر بودم .

و خب خیلی منطقی تر از هر بازه دیگه ای تو زندگیمم 

و گس وات ؟ هیچی اندازه یادگرفتن چیزای جدید منو سر ذوق نمیاره