اره هی میخوام بگم

آبان همیشه ماه اتفاقای عجیب غریب زندگی من بوده

معمولا تصمیمای قطعیمو تو این ماه گرفتم 

رفتم 

دل کندم 

تموم کردم 

زندگی چیز غیرقابل پیش بینی ایه 

آما دوستداشتنی 

به مراتب دوست داشتنی تر از تجربه نکردنش 

دلم میخواد ساعتها بشینم و فکر کنم 

به همه چی 

به صداهای اروم توی خونه گوش بدم 

فیلم تهران من حراج رو دوباره ببینم 

بشینم کاپوچینو بخورم 

من قدر تک به تک چیزایی که دارمو میدونم 

حتی چیزایی که ندارم 

میدونی 

ادم گاهی خسته میشه

دارم فکر میکنم کیفیت چقدر مهم تره 

اصن این ذهن لامثصب پدر منو دراورده انقدر که فکر کرده 

ولی خب اینطوریه که سبک میشه سبک میشه یهو باز سنگین میشه ولی من اون سبک شدنشو خیلی دوست دارم 

پاییز چقدر خوبه 

چقدر دوسش دارم ...

راجب خیلی چیزا دوست دارم بشینم حرف بزنم 

ولی یا حوصلم نمیکشه یا حس میکنم بی فایدست 

راستی این مدت به شدت بیشتر فهمیدم خیلی از آدما لیاقت خیلی چیزارو ندارن :)