ابهام

نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد

ابهام

نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد

ابهام

آدما به اندازه حرف هایی که نمیزنن از هم دور میشن ...

بیا بریم همونجا که میترسیم .

هم آغوشی شان یک نبرد بود .

غریبانه زیست مان در پیله اندوه

من اگه خسته شبیه تن ایران بودم

ما روزهایی رو زندگی کردیم که قابل زیستن نبود

اما من در همان روز های سخت هم تو را دوست داشتم ...

آنچه ما زندگی می انگاشتیم ، اینجا مرگ بود .

دنیایی کوچک ، رویایی بزرگ

پس زخم هامان چه ؟

رها گشته در تنهایی خویش

و ما ، ساکنان گوشه غمگین عالم ..

سالها پیش جسمِ نیمه جونم میونِ دریا غرق شد،
دیگه هیچی یادم نیست.

بایگانی

دورریختن

سه شنبه, ۱۶ دی ۱۳۹۹، ۱۱:۴۸ ق.ظ

من از همیشه ناامیدترم نسبت به آدمها 

از همیشه عمیق تر درد رو حس میکنم 

و از همیشه عمیق تر غمگینم 

و از همیشه خسته ترم 

اما ادامه میدم بدون حس حماقت 

بدون حس سرزنش 

بودن من لیاقت میخواد 

خیلیا ندارنش 

 

سو ... فاک آل آو دم 

  • ۹۹/۱۰/۱۶

نظرات (۲)

  • 🦄🌈نوشمک 🍭🍓
  • با اینکه نمیشناسمت ولی مرسی از نظر لطف اخرت ^_^

    پاسخ:
    نظر لطف اخرم ؟ 
  • نوآموز __
  • دردت به جونم؛بودن تو خیلی ارزشمنده،خیلی عزیزه،خیلی..

    پاسخ:
    عزیزدلم ........
    ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
    شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
    <b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">