ما دریاها

ما براى آدمها، مناظر مختلفى رو به تصویر میکشیم.

 براى بعضى ها شبیه به قبرستون هستیم؛ اونها فکر میکنن در درون ما کشته یا فراموش شدن.

در عین حال، براى بعضى ها متروکه ایم.. یک جایى ما رو ترک کردن و حاضر نیستن به ما برگردن چون ما براى اونها مرور تلخ ترین خاطرات ایم.

براى عده اى حکم پیاده رو یا یک خیابون رو داریم، از روى ما، از کنار ما رد میشن؛ گاهى هر روز، اما چیزى از طرف ما توجهشون رو جلب نمیکنه.

براى بعضى ها حکم جنگل رو داریم.. اونها ما رو تنها در خوشى هاشون سهیم میدونن، لحظات خوب رو در سایه ى ما، در کنار ما هستن اما تعداد کمى از اونها در آتیش سوزى هامون به سمتمون میان 

و اما..

 براى عده اى دریا هستیم.. کنار ما، ساحل اونهاست. گاهى به آغوشمون میان، اونقدر زیاد که غرق میشن در ما.. ما دریاها، افرادى رو که از عمق ما نمیترسن، تا سر حد مرگ به آغوش میکشیم

الف.قاف

*اون منو یاد اون میندازه اگر که خواهر میداشت