خسته اما واقعی
چشم هام رو میبندم
خودم رو بالای سردر دانشگاه میبینم که شالمو گرفتم باای سرم
چشمامو باز میکنم
یاد زنگ مامان میفتم که گفت از خونه بیرون نرو
چشمامو میبندم
خودمو تو نامعلوم ترین شرایط و مکان ممکن با کلی کبودی و درد میبینم
چشمامو باز میکنم
یاد مریضای رو تخت بیمارستانم میفتم
چشمامو میبندم
خودمو یه جای دور میبینم
آروم امن
چشمامو باز میکنم
بغض داره خفم میکنه
فکر میکنم اگه چند روز پیش که ماشین چپ کرد اتفاقی میفتاد الان حال ویرونم و زارم چی بود ؟
نمیخوام بهش فکر کنم
بهم پی ام میده بهتری؟
من دلم نمیخواد جوابشو بدم
جواب هیچکیو
دوست دارم برم دست اونایی که باید بگیرم سینه سپر کنم جلوی ظلم جلوی خشم جلوی هر چی نمیذاره نفس بکشم
بابا همیشه بهم یاد داد مرگ یه بار شیون یه بار
بابا همیشه میگف خودت برا خودت تصمیم بگیر
بابا همیشه بهم یاد داد اینطوری نمیشه زندگی کرد
ولی من یادمه اونبار که بهم شوک وارد شد و شبیه تشنج لرزیدم چطور بغلم کرد محکم زد زیر گریه گف تموم شد تموم شد تو فقط خوب باش
من هنوز بغلش نکردم
اون زندست
اگه برم بیرون بمیرم چی؟
مامان چی؟
بابا چی؟
اون چی؟
منو که کسی نمیشناسه
اگه نفر بعدی رو تخت آی سی یو من باشم چی؟
دست چپمو حس نمیکنم
انگار خون برگشته تو قلبم جم شده و پمپ نمیشه
ترسیدی؟
نه
پس چی؟
تهش مرگه دیگه
پاشو بریم
اونا منتظرمونن
اگه نریم یکی یکی کم میشیم تا تموم شیم
اونا نمیذارن زندگی کنیم
اونا نمیذارن نفس بکشیم
اونا میخوان ما نباشیم
اصن هدفشون همینه
پاشو
امروز آف بین دو تا لانگمه
من یه ادم معمولی ام
یه آدم معمولی خسته اما واقعی
- ۰۱/۰۶/۲۹