کاش نمیدونستی کاش انقدر خوب ادای ندونستن درنمیاوردی

اینکه یهو همه چی معنی خودشو از دست میده 

اینکه یهو همه چی ته میکشه 

یهو دستت میخوره به اخرین قطعه دومینویی که تا الان با زجر چیدیش پشت هم 

اینکه یهو همه چی آوار میشع 

اینکه سنگینی یه جسدو با هر قدمت حس کنی 

داری ادای زنده بودن درمیاری و    اینو میدونی خیلیم خوب میدونی 

حتی میدونی از سردرد بعد اشکای حل شده رو گونه هات که هر شب زودتر از شب قبل میریزه متنفری 

ازینکه مویرگای پشت پلکات قرمز تر از قبل میشه

من دلم برا همین دونستنات میسوزه بدبخت.