آشوب جاودانگی

وحشت نکن ، دستان لرزانم را بگیر

بگذار از تمام دنیا سایه ای بماند

بگذار همه ، مارا دیوانه صدا کنند

همه ، مارا فراموش کنند

ما کتک خورده نافهمی های این زمانه ایم

از چیزی نمیترسم ، من همان لحظه ای را میخواهم که خالصانه تو را ببوسم

مگر دنیا با ما چه کار میکند

مگر چه گلی سر ما خواهد زد؟

بیا ، همین لحظه مارا کفایت میکند 

بوسه ای که از دمی عجیب و پرشور رسد ، جاودانه است 

من همان جاودانگیمان را میخواهم 

چرا باید خجالت بکشیم

مگر دنیا به کسی رحم کرد؟

من میخواهم همین لحظه را زندگی کنم

مرا در آغوش بگیر ..