کتک

هرروز شنیدن صدای گریه و التماس های دختر بچه بالای اتاقم...

با همه وجود خدا را قسم میدهد تا کتک نخورد

شخصیت منفوری که با رفتار وحشیانه اش اینجاهم انسان نبودنش را ثابت میکند.

هیچ توجیهی برای کتک زدن یک بچه پیدا نمیشود.

هیچ توجیهی.

دلم میخواهد بروم دخترک را در آغوش بگیرم هق هقش را آرام کنم اشک هایش را پاک کنم سرش را بگذارم روی شانه ام و بگویم عزیزکم تمام شد...

کاش میشد اورا برای همیشه گرفت و به پدر ناپدرش گفت تو اصلا لیاقت دختر داشتن و پدر بودن را نداری.

هر چند ارزش همین جمله را هم ندارد.

درست شبیه زنی که در همسایگی خانه قبلیمان به جان النای کوچک می افتاد...

پدر و مادر بودن به گذاشتن ۲۳ کروموزوم وسط ماجرا نیست.

روند بزرگ کردن موجودات وحشی ای شبیه خودتان را تمام کنید.

بچه دار شدن لیاقت و انسانیت لازم دارد نه دستگاه تولید مثل.