ابهام

نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد

ابهام

نمیدانم که چرا انسان تا این حد باخوبی بیگانه است... وهمین درد مراسخت می آزارد

ابهام

آدما به اندازه حرف هایی که نمیزنن از هم دور میشن ...

بیا بریم همونجا که میترسیم .

هم آغوشی شان یک نبرد بود .

غریبانه زیست مان در پیله اندوه

من اگه خسته شبیه تن ایران بودم

ما روزهایی رو زندگی کردیم که قابل زیستن نبود

اما من در همان روز های سخت هم تو را دوست داشتم ...

آنچه ما زندگی می انگاشتیم ، اینجا مرگ بود .

دنیایی کوچک ، رویایی بزرگ

پس زخم هامان چه ؟

رها گشته در تنهایی خویش

و ما ، ساکنان گوشه غمگین عالم ..

سالها پیش جسمِ نیمه جونم میونِ دریا غرق شد،
دیگه هیچی یادم نیست.

بایگانی

:|

يكشنبه, ۲۹ اسفند ۱۳۹۵، ۰۳:۰۰ ب.ظ

والدین بچه های مهدکودک آرتین ریختن به مربیشون گفتن بچه ها میان خونه بهونه میگیرن میگن ما ازون میوه های سفیده فرفریه چین چینیه قلمبه که آرتین میاره میخوایم ولی ما هرچی فکرمیکنیم تا حالا ازین میوه ها ندیدیم خلاصه چیه این میوههه واینا!! 




هیچی دیگه کاشف بعمل اومد آقا   گل کلم    برداشته برده مهدکودک!

ینی یه تنه یه ملتو سرکارمیذاره!!


:)

  • ۹۵/۱۲/۲۹

نظرات (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">