تو نمیخوانی اما من مینویسم

حواستان به آدم های آرام زندگیتان باشد 

آدم هایی که از صبح تا شب هزار بار خودخوری میکنند که مبادا با یک حال و احوالپرسی ساده مزاحم کارتان شوند

آدم هایی که وقتی تنهاترین هستند فرق بین ترک کردن و درک کردن را تشخیص میدهند

آدم هایی که دم دستی نیستند

یک روز با شما یک روز با دوست شما و یک روز با ده ها نفر مثل شما باشند 

آدم هایی که شما را برای پر کردن جای خالی نمیخواهند 

بیشترین انتظارشان چند دقیقه وقت خالیست که برایشان کنار بگذاری تا کنارت بنشینند و یادآوری کنند یک نفر هست که به بودنت نیاز دارد 

قدر آدم های آرام زندگیتان را بدانید...

*میدونم منو نمیخونی

:(

،

مثل بغضی که وقتشه بترکه ...